"راز ارامش و رضایت درون"
چند نفری که در جتسجوی ارمش و خرسندی درون بودند, نزد یک استاد بودایی رفتند و از او پرسیدند: استاد شما همیشه یک لبخند روی لبت است و به نظر ما خیلی ارام و خوشنود به نظر میرسی, لطفا به ما بگو که راز خوشندی شما چیست؟
استاد گفت: بسیار ساده, من زمانی که دراز میکشم , دراز میکشم. زمانی که راه میروم راه میروم. زمانی که غذا میخورم, غذا میخورم.
این چند نفر عصبانی شدند و فکر کردند که استاد انها را جدی نگرفته است. به او گفتند که تمام این کارها را ما هم انجام میدهیم, پس چرا خوشند نیستیم و ارامش نداریم؟
استاد به انها گفت: زیرا زمانی که شما دراز میکشید به این فکر میکنید که باید بلند شوید, زمانی که بلند شدید به این فکر میکنید که باید کجا بروید, زمانی که دارید میروید به این فکر میکنید که چه غذایی بخورید. فکر شما همیشه در جای دیگر است و نه در انجایی که شما هستید. حال تقاطع گذشته و اینده است و شما در این تقاطع نیستید بلکه در گدشته و یا اینده. به این علت است که از این لحظه ها لذت واقعی نمیبرید, زیرا همیشه در جای دیگر سیر میکنید و حس میکنید زندگی نکرده اید و یا نمیکنید☺❤